Een jaar of 5 geleden was ik bij een bankfiliaal in mijn dorp. Een ouder echtpaar wachtte aan tafel met een kop koffie. Acceptgiro’s en betaalkaarten lagen voor hen. Toen het hun beurt was hoefden ze niet naar de balie maar kwam Hennie, het hoofd van het filiaal, bij hen aan tafel. Eerst werd nog even stil gestaan bij het weer en de gezondheid. Vervolgens kwamen de stukken op tafel ter sprake. Ik hoorde de man vragen of Hennie het handschrift kon lezen en of hij ze zo snel mogelijk wilde overmaken. En oh ja of Hennie nog één keer aan hen kon uitleggen hoe dat pinnen nou precies werkte. Samen met het echtpaar verliet Hennie het pand om buiten bij de pinautomaat te oefenen. Even later kwamen ze vrolijk weer binnen. Het geld werd in de portemonnee gestopt en ze namen opgewekt afscheid.
Ik moest aan het echtpaar denken toen ik onlangs een artikel las van een 26 jarige wetenschappelijk medewerkster van het Nibud. Ze schreef: ‘We kunnen er niet omheen: de digitalisering van de samenleving en dus ook van onze financiën. Zelfs ik merk dat er ontwikkelingen zijn waar ik nog niet helemaal klaar voor ben. Of we nu voor- of tegenstander zijn, uiteindelijk zullen we ons moeten aanpassen. Zelf ben ik ervan overtuigd dat de digitalisering ons uiteindelijk kan helpen met onze financiën’ Dat schreef dus iemand van 26 jaar. Met een hoge opleiding!
Hoe moet dat dan zijn voor mensen die 3x zo oud zijn? Met instanties die alleen via ‘mijn inlogaccount’ bereikbaar zijn. Met automatische incasso’s of anders een opslag voor de acceptgirokosten. Met regelingen die je ‘makkelijk’ kunt vinden op internet. Met banken die niet meer in de buurt zijn. Ook Hennie én zijn filiaal hebben inmiddels vanwege boventalligheid geen functie meer. Een landelijke tendens.
Waarom schrijf ik dit? De toename van het beschermingsbewind wordt door de (betalende) overheid met argusogen bekeken. Is dat bewind wel altijd nodig? Als ondernemer in de bewindvoerdersbranche vraag ik het me ook af. Kunnen veel ouderen niet wat langer financieel zelfstandig blijven? Ik denk van wel.
De banken zouden daarbij ook een rol kunnen spelen. Niet zolang geleden zijn zij met overheidsgeld gered van het faillissement. Gelukkig maken ze inmiddels allemaal weer winst. Tijd om de maatschappij terug te betalen: meer vestigingen en in elk filiaal een ‘Hennie’!
Columnist:
Ben Steenvoorden, directeur ZEKER
Zaterdag 18 juni 2016
Bijlage Werk & Geld – dagbladen
Holland Media Combinatie