Recent is door het Financieel Dagblad het artikel ‘Die enorme schuldenbranche haalt niets uit’ geplaatst. Dit artikel zet goed uiteen wat de complexiteit is van de huidige schuldenmarkt.
Samenvatting van het artikel:
De economie juicht, en de werkeloosheid is miniem. Toch kampen zo’n 1,4 miljoen Nederlandse huishoudens met risicovolle of problematische schulden. Het laatste type schuld kun je onmogelijk zelf oplossen.
Het begint ermee dat een schuldenaar zich blauw betaalt aan rente. Vervolgens komt er een tegenvaller -de fiscus vordert bijvoorbeeld toeslagen terug- maar daarvoor is er geen geld. Dat manco kost leners, naast extra rente, ook boetes, incassokosten, heel veel stress en wie weet hun baan. En zo groeien schulden tot probleemschulden, zelfs als je niks extra’s leent.
Probleemschulden zijn zowel menselijk, maatschappelijk als financieel een ramp. Rond deze schandvlek op onze welvaartsstaat danst dan ook een almaar groeiend leger van schuldenbeleidsmakers, schuldenexperts, schuldhulpverleners, beschermingsbewindvoerders, budgetcoaches, kantonrechters, deurwaarders, incassobureaus, schuldenopkopers en schuldenonderzoekers bij universiteiten, hogescholen, belangenorganisaties, kredietbanken, adviesbureaus, gemeentes en ministeries.
Maar de bron van de ellende wordt niet opgelost. Oorzaak: circa de helft van de problematische schuldenaren is laaggeletterd. Ze snappen blijvend niks van (digitale) voorwaarden, contracten en verplichtingen, en blijven de ideale slachtoffers voor verkopers van inferieure zaken op afbetaling, en het per abuis consumeren van te veel zorg- en huurtoeslag. Tegelijkertijd zullen ze, door hun lage inkomen en gehavende bevattingsvermogen, nooit capabel zijn om grote schulden op te lossen.
Probleemschulden kun je veel beter voorkomen dan bestrijden. Betaal toeslagen, net als vroeger, direct aan huisbazen, zorgverzekeraars en crèches. Maak kredietcontracten (van minima) voor consumptie onwettig. Saneer probleemschulden. En wees ruimhartig met beschermingsbewind in plaats van er, zoals gemeentes nu willen, op te gaan bezuinigen. Maar de kans is helaas klein dat dit gaat gebeuren.
De schuldenindustrie telt een waar leger aan hulpverleners, medewerkers, initiatiefnemers, opleiders en rapportenschrijvers. Die dansen liever samen door, in plaats van zichzelf brodeloos te maken.
Lees het volledige artikel op Financieel dagblad.